25 Nisan 2023

İntihara yönlendirme suçu Türk Ceza Kanunu’nun 84. Maddesinde kişilere karşı suçlar bölümünde hayata karşı suçlar başlığı altında yer almaktadır.

Madde, intihar etmeyi değil, bir kişiyi intihara yönlendirmenin cezalandırılacağını hüküm altına almıştır. İntihara yönlendirme suçu şu şekilde oluşur. Başkasını intihara azmettiren, teşvik eden, başkasının intihar kararını kuvvetlendiren ya da başkasının intiharına herhangi bir şekilde yardım eden kişi, iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır. İntiharın gerçekleşmesi durumunda, kişi dört yıldan on yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.

İşlediği fiilin anlam ve sonuçlarını algılama yeteneği gelişmemiş olan veya ortadan kaldırılan kişileri intihara sevk edenlerle cebir veya tehdit kullanmak suretiyle kişileri intihara mecbur edenler, kasten öldürme suçundan sorumlu tutulurlar.

İntihara yönlendirme suçunun oluşabilmesi için bir kişiyi;

1-) İntihara azmettirme,

2-) İntihara teşvik etme,

3-) Başkasının intihar kararını kuvvetlendirme,

4-) Başkasının intiharına yardım etme, şekillerinde işlenebilir.

İntihara yönlendirme suçu, seçimlik hareketli bir suç olduğu için seçimlik hareketler; intihara azmettirmek, teşvik etmek, intihar kararını kuvvetlendirmek ve intihara herhangi bir şekilde yardım etmek şeklindeki hareketlerle de işlenebilir. Saymış olduğumuz bu eylemlerin intihardan önce ya da en geç intihar esnasında gerçekleştirilmesi gerekir.

1-) Bir kişide intihar kararının oluşmasına neden olma eylemini gerçekleştiren kişi, o kimseyi intihara azmettirmiş olur. İntihara azmettirme eylemi, hiç intihar düşüncesi olmayan bir kimsenin, aklına intihar düşüncesini sokarak bu konuda intihar etme kararı vermesine imkan hazırlamaktır. Bir kişinin intihar etme kararını önceden almış olması “ancak o kimseye bir başkası tarafından intihar etme fikrinin aşılanması eylemi” o kimseyi intihara azmettirme suçunu değil, intihara teşvik etmek eylemini oluşturur. Çünkü bir kişiyi intihara azmettirme suçunun oluşabilmesi için, hiç intihar etme niyeti olmayan bir kişide, intihar etme kararı verme eyleminin oluşması gerekir.

2-) İntihara teşvik etme seçimlik hareketi ile intihara yönlendirme suçunun oluşabilmesi için, intihar düşüncesi olan ancak bu konuda henüz bir karar vermemiş olan (bu kararın henüz yalnızca bir düşüncede kaldığı) bir kişinin, intihar kararı almasını sağlama şeklinde oluşabilir. İntihara teşvik etme eyleminde intihar etme düşüncesi olan bir kişinin henüz intihar etme kararı verememiş ve fail tarafından bu konuda intihar etmeye özendiriliyor olması gerekir. Ancak intihara azmettirme eyleminde mağdurun, hiç intihar düşüncesi bulunmamaktadır.

3-) intihara yönlendirme suçunun bir başka seçimlik hareketi olan, bir başkasının İntihar kararını kuvvetlendirme suçunda ise; bir kişinin intihar etme eylemine karar vermiş ancak intihar eylemini icra edemeyen kişinin cesaretlendirilmesi, desteklenmesi yani bu kararın güçlendirilmesi şeklinde ifade edebiliriz. Fail, mağdurun intihar kararını kuvvetlendirirken, intihar edecek kişideki kararsızlığı ve tereddüdü ortadan kaldırarak kişiyi yönlendirir.

4-) son olarak intihara yönlendirme suçunun son seçimlik hareketi olan intihara yardım etme suçunda; intihar etme kararı almış bir kişiye, intihar eylemini nasıl gerçekleştireceği konusunda yol göstermek, kişinin intiharını kolaylaştırmak, intihar eyleminde kullanacağı araçları temin etmek gibi yardımlarda bulunmak şeklinde işlenebilir.

Av. Osman Talha YILDIZ

Kat mülkiyeti; tamamlanmış bir yapı üzerinde ayrı ayrı kat, daire, dükkan, mahzen gibi alanlarda mülkiyet kurmak şeklinde ifade edebiliriz. Ortak yerler ise ana gayrimenkulün bağımsız bölümleri dışında kalıp, korunma ve ortaklaşa kullanma veya faydalanmaya yarayan yerlerine verilen isimdir. Kısaca kat mülkiyeti bir bireyin ikamet etmekte olduğu yerde uygulanan mülkiyet kurma şekli iken, ortak yerler ise bu binalarda, gayrimenkullerde, daire veya dükkanlarda bulunan ve her bir kat maliki tarafından ortak bir şekilde kullanıl – an/ması gereken yerler şeklinde ifade edebiliriz.

Kat mülkiyeti kanunu ile tanımlanan ortak yerler, bir kişinin ikamet ettiği konut ile diğer dairelerin birlikte kullandığı alanları ifade eder. Bu yerleri, kat malikleri sözleşme ile belirleyebileceği gibi kanunda da bu yerler şu şekilde sayılmıştır;

1-) Temeller ve ana duvarlar, taşıyıcı sistemi oluşturan kiriş, kolon ve perde duvarlar ile taşıyıcı sistemin parçası diğer elemanlar, bağımsız bölümleri ayıran ortak duvarlar, tavan ve tabanlar, avlular, genel giriş kapıları, antreler, merdivenler, asansörler, sahanlıklar, koridorlar ve buralardaki genel tuvalet ve lavabolar, kapıcı daire veya odaları, genel çamaşırlık ve çamaşır kurutma yerleri, genel kömürlük ve ortak garajlar, elektrik, su ve havagazı saatlerinin korunmasına mahsus olup bağımsız bölüm dışında bulunan yuvalar ve kapalı kısımlar, kalorifer daireleri, kuyu ve sarnıçlar, yapının genel su depoları, sığınaklar.

2-) Her kat malikinin kendi bölümü dışındaki kanalizasyon tesisleri ve çöp kanalları ile kalorifer, su, havagazı ve elektrik tesisleri, telefon, radyo ve televizyon için ortak şebeke ve antenler sıcak ve soğuk hava tesisleri.

3-) Çatılar, bacalar, genel dam terasları, yağmur olukları, yangın emniyet merdivenleri.

Ayrıca ortaklaşa kullanma, koruma ve faydalanma için zorunlu olan yerler ve şeyler de yukarıda sayılmamış olsa bile ortak yer sayılabilir.

Ortak yerler kişiye mahsus değildir. Bu sebeple buralarda meydana gelen arıza, onarım veya bakım gibi işlemlerde de kat maliklerinin ortak sorumluluğu mevcuttur. Kat maliklerinden birinin, ana gayrimenkulün ortak yerlerinde inşaat, onarım ve tesislerde, değişik renkte badana veya boya yaptırabilmesi için bütün kat maliklerinin 4/5’inin yazılı rızasını alması gerekir. Bu düzenleme ortak yaşam alanında keyfi değişikliklerin önlenmesini amacıyla yapılmıştır. Ancak, mahkemece tespit edilmiş acil hallerde kat maliklerinin rızası alınmadan ortak yerlerde onarım veya güçlendirme işlemleri yapılabilir. Ortak yerlerde yapılacak bu gibi değişikliklerin, “giderlerinin karşılanması hususunda” her kat maliki kendi arsa payı oranında ortak giderlere katlanacaktır. Kat Mülkiyeti Kanunu’nda bu husus şu şekilde düzenlenmiştir;

Kat maliklerinden her biri aralarında başka türlü anlaşma olmadıkça;

Kapıcı, kaloriferci, bahçıvan ve bekçi giderlerine ve bunlar için toplanacak avansa eşit olarak; Anagayrimenkulün sigorta primlerine ve bütün ortak yerlerin bakım, koruma, güçlendirme ve onarım giderleri ile yönetici aylığı gibi diğer giderlere ve ortak tesislerin işletme giderlerine ve giderler için toplanacak avansa kendi arsa payı oranında katılmakla yükümlüdür.

Sonuç olarak Kat Mülkiyeti Kanunu’nda tanımlanan ortak yerler olarak adlandırılan yerlerin bakım, onarım, inşaat ve sair işlemlerinde, her kat maliki kendi arsa payı oranında eşit olarak ayrıca sorumlu olacaktır. Ayrıca kat malikleri, ortak yer veya tesisler üzerindeki kullanma hakkından vazgeçmek veya kendi bağımsız bölümünde, bunlardan faydalanmaya lüzum ve ihtiyaç bulunmadığını ileri sürerek bu giderleri ödemekten de kaçınamayacaktır.

Av. Osman Talha YILDIZ